Türbe ve Kabir ziyaretlerinde dikkat edilmesi gerekenler

Kabir ziyareti insana ahiret hayatını, ölümü, dünyanın geçiciliğini ve kaçınılmaz sonu hatırlatır. Kabir ziyareti sünnettir, insana inancın ve moral değerlerin önemini idrak ettirir. Kabir ziyareti ile insan ders ve ibret alır; hayatın ve ölümün manasını kavrar.

Kabre varıldığında;“Ey kabir ehli selâm üzerinize olsun!” diye selâm verilir ve Kur’ân’dan bilinen sureler okunur. Kabristanda yatanların hayırla yadedilmesi, onların mağfiretleri için Allah’a dua edilmesi ziyaret adabındandır.

Kabirde yatan kimseleri, beşer üstü varlıklar olarak görmek, bu zatların duaları kabul ettiği veya onların  vasıtası ile duaların kabul edildiği, insanların geleceklerini şekillendirdiği... gibi iilahi-rabbani kudretlerinin olduğuna inanmak, bir kısım ihtiyaç ve dileklerini onlara arz etmek, kendilerinden medet ummak, türbelere çul - çaput bağlamak, huzurlarında kurban kesmek, tevhit dini olan İslâm’ın prensipleriyle asla bağdaştırılamaz.

Kabirde yatanlardan medet umulmaz, bir şey istenmez. Müslüman her ne isteyecekse Allah’tan ister.( Allahım) “Yalnız sana ibadet ederiz, yalnız senden yardım isteriz” Fatiha,4 “Allah’ın dışında taptıklarınızın ne size yardıma güçleri yeter; ne de kendilerine yardım edebilirler” A’raf. 197

Mabetleri alışveriş, kabristanları da bayram  şölen yeri haline getirmek, mezarların etrafında dönmek, üzerine oturmak, taşını, eşiğini öpmek, toprağını alıp herhangi bir maksatla saklamak, mezara dilek mektubu yazıp bırakmak, mum - kandil yakmak doğru değildir. Kabir ehli kendilerine karşı yapılan ve İslâm’a uygun olmayan davranışlardan manen rahatsız olurlar. Kabir ve çevresinde yüksek sesle konuşulması, dua ve tefekkür halindeki insanları ve Rahmân’a kavuşmuş mevtaları rahatsız ettiği için hoş karşılanmamıştır.

Ecdadının iftihar edilecek eserlerine hürmet etmeyen bir millet gelecek nesillerinden emin olamaz. İnsanı vatanına bağlayan önemli unsurlardan biri de ecdadının kabirleridir.Ancak türbeye ve kabre hürmet etmek başka, hayatın bir takım problem ve sıkıntılarına karşı çareyi kabirlerden beklemek başka bir şeydir. Çareyi ölülerden değil; Allah’tan ve kendi çalışmalarımızdan beklemeli;“Ceht senden, medet Allah’tan!” özdeyişini unutmamalıyız. Çünkü;

“ İnsan için ancak kendi çalışması vardır. Şüphesiz ki, çalışmasını da yakında görecektir. ”

(Necm, 39 - 40)

“ Gerçek bir dost olarak Allah yeter; Bir yardımcı olarak da Allah kâfidir.” (Nisa 45)

BEYKOZ MÜFTÜLÜĞÜ - 2002